Barbara Kawa
2006
WIÓRY
Dwa Wióry się spotkały
Wiór Duży
i Wiórek Mały
i teraz razem:
siedzą,
jedzą,
pracują,
winorośl uprawiają,
przyjaźń pielęgnują,
uczą się,
śpiewają,
słuchają,
rozmawiają,
śpią,
rano wstają,
kochają się....
... SĄ ...
19 lipca 2009
TERESA I TOMEK
HENIA I RAFAŁ
Na drzewach,
Pomiędzy liśćmi
Anioły siadły w kole
Czeszą skrzydła
Plotkują
I czyszczą aureole
A kiedy sen zamyka
Powieki
Strudzonych ludzi
To dotyk skrzydła Anioła
Miłość i dobro w nich budzi
A ci, którym blask aureoli
duszę rozświetli światłem
Przez życie kroczą we dwoje
Bo tak jest LEPIEJ …
… nie ŁATWIEJ….
czerwiec 2015
„Portret Marka K.”
Na kanwie wiersza K-P Tetmajera „NIEWIERNY”
BK
Przychodzą na mnie godziny zwątpienia,
gdy tracę wiarę w Twoją dobroć, Panie,
w Twe miłosierdzie, w Twoje miłowanie,
w wolę zbawienia,
a nawet w Twoją istność i władanie.
Naówczas wsiadam w kajak chybotliwy,
Co po Obrze sunąc podwaja się w wodzie.
Świat do tyłu pędzi w przedwieczornym chłodzie,
Jasnymi oczy obserwuję dziwy,
Zgłębiam życia zagadki, nie myślę o głodzie.
Lecz wiem przecie, że gdzieś tam na brzegu
ognisko jasno płonie i pieśń gromka płynie,
W kotle bigos się warzy na tłustej słoninie,
zwalniam biegu,
wiem, że tam siędę, nim godzina minie.
A kiedy już dopływam - drodzy przyjaciele
na brzegu mnie witają owacyją małą,
Rozmową koją serce, a bigosem ciało-
-Pozornie niewiele…
A przecie wiara wraca, zwątpienia znikają!...